Czarownica
Ze skarpy opadającej z drogi do doliny rzeki Białej odcina się wyraźnie profil czarownicy, tak jak były one przedstawiane w baśniach: głębokie oczodoły, zakrzywiony długi nos i sterczący podbródek.
ZobaczMiejsca
Wąwóz Czarownic
Warto się tam wybrać zwłaszcza przy pochmurnej pogodzie, tuż przed zmierzchem, kiedy nie ma tłumów zwiedzających. Na dno wąwozu nie dochodzą promienie słoneczne, dlatego miejsce ma specyficzny mikroklimat i atmosferę.
ZobaczRezerwat Diable Skały
Dawniej lokalnej ludności trudno było pojąć, skąd wzięły się tu ogromne skały o fantazyjnych kształtach baszt, murów i grzybów, i tak narodziła się legenda o tym, że przyniósł je tutaj diabeł.
ZobaczDiable boisko
Według jednej z legend związanych z tym miejscem jego nazwa wzięła się stąd, że piasek zalegający pod łukiem skalnym był areną bawiących się diabłów, sam zaś łuk jest bramą wiodącą do piekła.
ZobaczDom Plastyków
Przy jednym stoliku czarną kawę popijał Peiper, przy innym dyskutowali Czyżewski z Pronaszką, Jarema z twórcami teatru Cricot planowali kolejne premiery.
ZobaczDom pod Krzyżem
Ów rewolucyjny okres w historii Domu pod Krzyżem może się wydawać czymś efemerycznym, ale, spoglądając na piękną fasadę narożnego budynku, pamiętajmy, że awangarda w założeniu jest ulotna i nietrwała jak teatralne widowisko.
ZobaczRedakcja Zwrotnicy
To właśnie w tej narożnej kamienicy w samym centrum Starego Miasta, w małym pokoiku z oknami wychodzącymi na Szewską, powstał najważniejszy manifest Awangardy Krakowskiej zatytułowany Miasto. Masa. Maszyna.
ZobaczEsplanada i Gałka Muszkatołowa
Futurystom nie zajęło zbyt dużo czasu rozwinięcie radykalnych haseł. Występowali z obrazoburczymi wiązankami nie tylko w studenckich świetlicach, lecz również w eleganckich kawiarniach – jak Esplanada mieszcząca się w...
ZobaczKlub Futurystów Pod Katarynką
Otóż to właśnie w podziemiach tego gmachu 13 marca 1920 roku o godzinie 20:00 rozpoczęła się historia krakowskiej awangardy. Katarynka znalazła swoje miejsce w...
ZobaczHotel pod Różą
W ciągu swojego długiego życia kamienica wielokrotnie zmieniała właścicieli i nazwy. I tak w XVI wieku należała do włoskiego rodu szlacheckiego Provanów (stąd kamienica Provanowska), by w XVII wieku przejść na własność starosty średzkiego (kamienica Średzka).
Zobacz