Ze skałami wapiennymi (a także dolomitami czy marglami) ściśle wiążą się procesy krasowe (polegające na rozpuszczaniu skał przez wody powierzchniowe i podziemne), które prowadzą między innymi do powstawania jaskiń. Docieramy właśnie do jednej z najbardziej interesujących: Jaskini Nietoperzowej. Jest najdłuższą jaskinią w całej Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Ostatnie jej pomiary miały miejsce całkiem niedawno, bo w maju 2022 r. Długość korytarzy Jaskini Nietoperzowej i połączonej z nią Jaskini Zygmunta wynosi 1047,7 m, a deniwelacja 55,1 m (+14,4; – 40,7 m). Największa sala udostępniona do zwiedzania ma 35 m długości, 18 m szerokości oraz 10 m wysokości. Jaskinie przez tysiące i miliony lat dawały schronienie wielu stworzeniom – w tym człowiekowi. Do dziś odnajdujemy w nich ślady bytowania zarówno neandertalczyków, jak i naszego gatunku. Podziemne sale i korytarze wciąż są domem dla wielu organizmów. Zimą zapewniają dogodne warunki hibernującym nietoperzom. Możemy się tu również natknąć na pewnego wyjątkowego pająka – sieciarza jaskiniowego. Jest on całkiem spory (długość ciała większych od samców samic może osiągać nawet 17 mm). Zdecydowanie lubi ciemności – zasiedla jaskinie, studzienki kanalizacyjne, sztolnie i piwnice, bunkry i długie tunele, gdzie temperatura utrzymuje się na stałym poziomie przez cały rok. Jesienią samica buduje duży, biały kokon, kształtem przypominający łzę, i zawiesza go na nici w pobliżu swojej sieci. W kokonie umieszcza swój skarb: 4, a nawet 5 tysięcy jaj. Sieciarz jaskiniowy nie tylko jest jednym z naszych największych pająków, również jego jad jest bardzo silny. I chociaż nie jest niebezpieczny, to jednak jego ukąszenie bardzo boli, lepiej więc uważać i nie próbować wchodzić z nim w zbyt zażyłe stosunki!