Wysoko jak na kopcu Kościuszki

Większe wrażenie robią z daleka niż z bliska, choć dopiero z bliska można zwrócić uwagę na naprzemienny rytm okien i loggii na elewacjach.
Z oddali  czasem wyglądają jak wystające z morza zieleni punktowe wieżowce (np. od strony Czerwonego Prądnika), wyższe niż 11 kondygnacji. Z innego miejsca (od ul. Jancarza czy strony os. Oświecenia) z kolei zdają się zlewać ze sobą, trudno więc ocenić, ile tych bloków jest naprawdę.
Spróbujecie policzyć?

Osiem.  Zmienna jest perspektywa, z jakiej na nie patrzymy, ale niezmiennie dominują nad okolicą prawie 50 lat. Wysokościowce projektu Stefana Golonki powstały między 1973 a 1975 rokiem.

Znajdują się w najwyższym punkcie osiedla Złotego Wieku i są jednymi najwyżej położonych budynków w Krakowie – na poziomie 278 m n.p.m. Same mają 30 metrów wysokości, nic więc dziwnego, że ich mieszkańcy mogą podziwiać panoramy Krakowa, Tatr, Beskidów.