Czas biegł szybko od najmłodszych lat. Dzieci swoje pierwsze prace przy domu wykonywały niekiedy mając już sześć lat. Dorastanie więc przychodziło szybko. Mniej więcej w wieku 20 lat, czasem wcześniej, trzeba było myśleć o ślubie. To oczywiście okazja do świętowania, ale i punkt, który wyznacza początek dorosłości. Zupełnie jak dziś. Wiele zresztą tradycji weselnych przeszło do naszych czasów, mogliśmy to zobaczyć przy okazji organizowanej przez Muzeum Etnograficzne wystawy i projektu Wesela 21. Na wystawie możemy jednak zobaczyć fragment tradycji, której dziś próżno szukać na weselach. Mowa tu o zwyczaju przygotowywania Rózgi Weselnej podczas rózgowin dziś znanych pod nazwą wieczoru panieńskiego. Te barwne wieńce, były składane w całość przy wykorzystaniu piór, kwiatów, kolorowych bibułek, jaj oraz orzechów. Tworzyły je zwykle druhny, noc przed ślubem. Rózga taka miała potężną moc. Mogła być symbolem płodności i dobrobytu oraz tego, że ślub został zawarty zgodnie z tradycją i obowiązującym zwyczajem. Praca w okresie młodości nie była niczym nadzwyczajnym w dawnych czasach. Zajęcie się rolą lub innym zawodem po ślubie było wręcz koniecznością. O tym możemy się przekonać nieco dalej.