Docieramy do Małego Rynku, a dalej kierujemy się w stronę kamienicy będącej od 1584 roku siedzibą Arcybractwa Miłosierdzia. Zostało ono powołane przez jezuickiego kaznodzieję, Piotra Skargę, aby realizować ideę pomocy szerokiej, w owym czasie, rzeszy ubogich, a wstydzących się żebrać. Bezpośrednim powodem zawiązania Bractwa było spotkanie Skargi z ubogą żoną stolarza Walentego, Magdaleną. Małżeństwo to żyło w ubóstwie wraz z trójką dzieci. Piotr Skarga przy Bractwie powołał także tzw. Komorę Potrzebnych, późniejszy Bank Pobożny, w którym udzielano pożyczek pod zastaw klejnotowy lub sukienny. Jedną z ważniejszych form działalności charytatywnej organizacji było udzielanie posagów ubogim dziewczętom, by zapobiec ich prostytucji. W tym celu wystawiono skarbonkę św. Mikołaja, do której bracia zbierali datki, by 6 grudnia rozdzielać pieniądze na posagi dla potrzebujących dziewcząt. Jednym z większych datków na ten cel była ofiara złożona przez Mikołaja Zebrzydowskiego.