Pensjonat został wybudowany w latach 1926–1928 r. przez Towarzystwo Wzajemnych Ubezpieczeń Prywatnych ze Lwowa (w 1934 r. przejęte przez ZUS). Architekta wyłoniono w drodze konkursu, projekt realizacyjny powierzono Eugeniuszowi Czerwińskiemu z Politechniki Lwowskiej. Zaprojektował on monumentalny budynek, przypominający nieco zamek z elementami neorenesansowymi. Mimo tradycyjnej stylistyki budowla odznaczała się także innowacyjnością: żelbetowe balkony to rozwiązanie zaczerpnięte z najbardziej awangardowego ośrodka architektury tego czasu – niemieckiej szkoły Bauhaus. Jego dumna nazwa, Lwigród, nie była jedynym elementem łączącym pensjonat ze Lwowem. Hol zdobiło dzieło Kazimierza Sichulskiego „Obrona Lwowa” – niestety, zaginione w czasie wojny. Sichulski wykonał też dla Lwigrodu panneau (naścienną dekorację) ze scenami ogrodowymi. Z kolei przestronną salę balową przyozdabiał cykl pokaźnych rozmiarów płócien Feliksa Wygrzywalskiego „Historia tańca”. Oprócz bogatego wystroju Lwigród odznaczał się też wyjątkowo wysokim standardem sanitarnym – posiadał nie tylko pokoje zabiegowe i łazienki mineralne, ale także salę operacyjną.