Pierwszym punktem na szlaku jest tynieckie opactwo. Jeżeli do Tyńca dotarliśmy własnym samochodem, możemy zostawić go na parkingu położonym nad Wisłą. Z krakowskich Dębnik do Tyńca kursuje miejska komunikacja autobusowa (przystanek położony jest niespełna 700 m od klasztoru).

Dzieje benedyktynów na wzgórzu tynieckim liczą już prawie tysiąc lat. Czarnych mnichów, zwanych tak ze względu na kolor habitów, sprowadził na wzgórze najprawdopodobniej król Kazimierz Odnowiciel. Lata rozkwitu opactwa przypadły na okres średniowiecza. Wojny w XVII i XVIII stuleciu przyniosły ogromne zniszczenia, a na koniec nadeszła kasata klasztoru przez władze zaborcze w 1816 roku. Opuszczone przez mnichów opactwo popadło w ruinę. Benedyktyni powrócili do Tyńca dopiero w roku 1939. Po zakończeniu wojny rozpoczęła się wielka, trwająca kilkadziesiąt lat odbudowa.

Dziś opactwo ponownie przeżywa swój rozkwit. W dawnej bibliotece klasztornej mieści się muzeum, w którym obejrzeć można bezcenne zabytki związane z historią wzgórza tynieckiego. W obrębie dziedzińca klasztornego działa restauracja, kawiarnia i sklepik z produktami benedyktyńskimi, a Dom Gości oferuje możliwość udziału w warsztatach i rekolekcjach. Można również wejść w rytm klasztornego życia, uczestnicząc wraz z mnichami w nabożeństwach odprawianych w kościele świętych Apostołów Piotra i Pawła.