Wstęp
Kuźnia z końca XIX wieku
Kowalstwo od dawien dawna było zawodem magicznym. Umiejętność rozmiękczania i formowania metalu budziła podziw i respekt. Niegdyś w Sidzinie było kilka kuźni, a zawód kowala był dziedziczony z ojca na syna. Nabywane przez kolejne pokolenia umiejętności dawały rodzinie kowala szansę na dobrobyt. Usługi kowala były niezbędne w pracy na roli, gospodarstwach i w lesie. Wytwarzał i naprawiał narzędzia, a kuźnia była nieodzownym elementem wsi. Kto nie miał pieniędzy, mógł zapłacić kowalowi robotą. W kuźni znajduje się pełne wyposażenie, m.in. piec kowalski, skórzany miech dochodzący do paleniska, kowadło i narzędzia potrzebne do pracy. Podczas imprez w skansenie możemy zobaczyć, jak dzięki magicznej sile ognia i młota kowalskiego z kawałków metalu wyłaniają się piękne ozdoby.