Kapliczki to dziś malowniczy element krajobrazu, dawniej chroniły od nieszczęść i zabezpieczały miejsca budzące niepokój i związane ze śmiercią. Ustawiano je na rozstajach dróg, rogatkach czy cmentarzach cholerycznych. Święci, którym je poświęcano, mieli chronić od konkretnych problemów: Rozalia od zarazy, Florian od pożaru, Jan Nepomucen od powodzi. Na kapliczkach zapisywano prośby i podziękowania za łaski. Budowano je też dla uczczenia znaczących wydarzeń: rocznic historycznych lub lokalnych, a nawet osobistych zdarzeń. Pełniły też praktyczną rolę punktów orientacyjnych i drogowskazów: tak duchowych, jak geograficznych. Wiele z kapliczek na ziemi dobczyckiej przetrwało do dziś, gdyż częstym surowcem do ich budowania był piaskowiec. Skałę tę wydobywano u podnóża dobczyckiego zamku. Słynny mistrz kamieniarski z Rudnika k. Dobczyc podpisywał się jako F. Kulma. Na niektórych kapliczkach wciąż widać jego podpis. Jest to jedna z najstarszych kapliczek w tym regionie, datowana na 1604 rok. Pochodzi z majątku dworskiego Brzezowa, obecnie na dnie zbiornika wodnego w Dobczycach.