
Czernichów – Przeginia Duchowna (10 km)
Wzdłuż dworskiego muru jedziemy w stronę przeprawy promowej Czernichów –Brzeźnica. Możemy skorzystać ze ścieżki rowerowej odbijającej w lewo od głównej drogi. Prom kursuje codziennie, przewożąc samochody osobowe i rowery między brzegami Wisły. Ale my skręcamy w piaszczysto-błotną dróżkę tuż nad korytem rzeki, która po chwili wyprowadza nas nad malownicze starorzecza, zwane Kępą. Z drewnianego pomostu nad stawami można podziwiać czaple, czajki i ślepowrony, a także kursujące nad wodą barwne ważki. Po lewej stronie mamy zaś kapitalną nadwiślańską plażę z drobnymi kamykami i czaplami brodzącymi w płytkiej wodzie. Dalej podążamy w lewo, w stronę Kłokoczyna, wśród łąk i pól, pod wałem, przy którym stoją drzewa-siedziby kormoranów. W centrum wsi skręcamy ostro w prawo, wracając w stronę Czernichowa. Po minięciu tablicy z nazwą miejscowości w przysiółku Ratanice odbijamy w lewo, na dobrze utrzymaną gruntową drogę prowadzącą skrajem zagajnika. Przy kapliczce znowu w lewo, za niebieskimi, a po chwili żółtymi znakami szlaku pieszego, najpierw ładnym lasem mieszanym, następnie przez piachy otaczające kilka małych stawów. Wjeżdżamy do Przegini Narodowej, a po chwili (skręt w prawo), obok Matejkówki, XIX-wiecznego dworku, w którym bywali Jan Matejko, Leon Wyczółkowski czy Julian Fałat, przedostajemy się do Przegini Duchownej (stromy podjazd). Tam, prócz zabytkowej kapliczki, warto zobaczyć stare zabudowania mieszkalne, w tym drewniane chaty, stodoły i komórki stojące przy drodze w stronę Rybnej. Przed nami roztacza się widok na masyw Kajasówki ‒ wapiennego wzgórza dominującego nad okolicą.