Kalwaryjski zespół pielgrzymkowy

Autor: Barbara Sanocka, Licencja: CC BY-SA

Na południe od miasta, u szczytu góry Kalwarii, położony jest barokowy kościół i klasztor Bernardynów. Kalwaryjski zespół pielgrzymkowy obejmuje także czterdzieści dwie kapliczki i kaplice dróg Męki Pańskiej i Matki Bożej, rozmieszczone na południe i wschód od klasztoru, wśród malowniczych pagórków i dolin.

 Założenie to jest charakterystyczną dla epoki kontrreformacji fundacją rodziny Zebrzydowskich. Kościół i klasztor zostały zbudowane przez włoskiego architekta Jana Marię Bernardoniego oraz architekta i złotnika flamandzkiego Pawła Baudartha. Ten ostatni jest także autorem większości kaplic przy dróżkach, ufundowanych przez Mikołaja Zebrzydowskiego.

 Kościół zbudowano w dwóch etapach: zwrócone ku zachodowi prezbiterium powstało w latach 1603-1609, a szerszą i wyższą nawę ukończono w 1702 r. Polichromię na kolebkowym sklepieniu nawy i na ścianie tęczowej wykonał Włodzimierz Tetmajer. Nad tęczą i chórem muzycznym zachowały się fragmenty dekoracji stiukowej z 1781 r. W późnobarokowym, dwustronnym ołtarzu głównym znajduje się srebrny posąg Matki Boskiej Anielskiej, zakupiony w 1590 r. w Loreto, a od strony chóru można zobaczyć wczesnobarokowy krucyfiks. Drogi Męki Pańskiej (Pojmania i Krzyżowa) zbudowano na wzór dróg jerozolimskich na początku XVII w. Drogi Matki Bożej (Pogrzebu i Tryumfu) założono w 1632 r.

Zobacz obiekt na stronie Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego
Fot. Marcin Klag, archiwum MIK, CC BY-SA