Wstęp
Wierzba
Kilkaset metrów na wschód od Polany Piknikowej znajduje się Muzyczna Polana. Na jej skraju rozpościera swe konary wyjątkowo piękna wierzba krucha. Wierzby znane są ze swoich niezwykłych zdolności przystosowawczych. Podobnie jak brzozy, należą do gatunków pionierskich. Rosną szybko, nie mają dużych wymagań siedliskowych i produkują bardzo dużo lekkich, roznoszonych przez wiatr nasion. Niektóre gatunki osiągają tak duże rozmiary jak wierzba na Muzycznej Polanie, inne dorastają do zaledwie kilku lub kilkunastu centymetrów.
Od dawien dawna wierzby wykorzystywane były w medycynie. Ich kora zawiera salicynę, której syntetycznym odpowiednikiem jest aspiryna. Zresztą nazwa salicyny wywodzi się od łacińskiej nazwy wierzby: Salix. Kora wierzby białej stosowana była również jako remedium na dyzenterię (czerwonkę).
Wierzby zajmują szczególne miejsce w wierzeniach i podaniach wielu ludów. Większość gatunków rośnie na terenach wilgotnych, bagiennych, nad ciekami wodnymi. Snujące się tu mgły, z których wyłaniały się powykręcane pnie i konary wierzb, działały na wyobraźnię. Być może dlatego drzewa te przedostały się do wielu legend. Łączono je z Hekate, grecką boginią czarów i świata podziemnego. Utożsamiane były ze smutkiem i tęsknotą. A jednak kiedy siądziemy pod rozłożystą koroną wierzby na Muzycznej Polanie, zamiast smutku i melancholii ogarnia nas podziw dla tego pięknego drzewa.