Wiatrak z Ropy

Pochodzący z miejscowości Ropa wiatrak został zbudowany przez miejscowego konstruktora Józefa Jarosza w 1932 roku i służył do mielenia zboża. Swoimi proporcjami i kształtem przypomina wagon kolejowy. Podobnych do niego Jarosz, jeden z najbardziej aktywnych budowniczych młynów wiatrowych, postawił w okolicy ponad 20, a z jego wzoru korzystali też inni chłopi — budując je na potrzeby swoich gospodarstw. Funkcjonujące jeszcze po wojnie małe wiatraki stanowiły element charakterystyczny krajobrazu Pogórza i świadczyły o dużej kreatywności i umiejętnościach technicznych jego mieszkańców. W latach 50., po elektryfikacji wsi, zazwyczaj ulegały rozbiórce, obecnie można odnaleźć pojedyncze sztuki. O warunkach i tradycji budowy wiatraków obszernie opowiada w opublikowanym wywiadzie sąsiad i uczeń Jarosza — Alfons Kulka. Rozmowy, których celem jest zebranie danych, to jedna z podstawowych metod badawczych etnografa.