Kobiety rodziły w domach. Na ten czas opuszczali je inni domownicy. Dopiero gdy dziecko przyszło na świat, wzywano ojca, aby pocałunkiem przywitał potomka. Poród odbierała „babka” — kobieta pełniąca rolę położnej. Ona też opiekowała się matką w połogu. Aby młoda matka mogła się wykąpać, położna przynosiła ze sobą specjalną wannę. Tutaj stoją obok siebie: wanienka z klepek spiętych pasami łyka i ocynkowana wanna z siedziskiem. Poród postrzegany był jako sytuacja wyjątkowa, ryzykowna i przez to symbolicznie nieczysta. Dlatego — odzyskawszy siły — matka udawała się do kościoła, gdzie przed wejściem odprawiano rytuał zwany wywodem. Było to duchowe oczyszczenie i przyjęcie na powrót do wspólnoty wiernych.