Zaopatrywanie chałupy w wodę było jednym z obowiązków kobiet, a zadaszona publiczna studnia — miejscem, w którym się spotykały. Czerpiąc wodę ze studni za pomocą wielkiego, drewnianego koła zamachowego, kobiety mogły wymieniać się informacjami i plotkami z innymi mieszkankami wiejskiej społeczności. Było to więc jedno z niewielu miejsc publicznych we wsi dla nich dostępnych. Mężczyźni zaspokajali swoje potrzeby towarzyskie, spotykając się w karczmie, dokąd jednak kobiety nie chodziły. Kontakty społeczne kobiet zorganizowane były głównie w przestrzeni domowej — późną jesienią gospodynie zbierały się po domach, by wspólnie pracować, między innymi drzeć pierze. W listopadzie w wybranej chacie udanej (w znaczeniu: dobrej) gospodyni organizowano „wyskubek” — doroczną imprezę gromadzącą mieszkańców wsi obojga płci.