Skrzynia, którą wraz z wyposażeniem panna młoda otrzymywała od rodziców, była ważną częścią posagu — inaczej zwanego wianem — czyli majątku wnoszonego przez nią do małżeństwa. Często kupowana lub wykonywana na zamówienie wcześniej, służyła gromadzeniu dóbr, takich jak odświętne ubrania, pierzyny czy korale. Przy przenosinach skrzyni do domu męża otwierano jej wieko, czyli wierzchnią część, aby sąsiedzi mogli zobaczyć zawartość. Później służyła do przechowywania bardziej wartościowej odzieży czy materiałów. W kurnych chałupach (bez komina), aby chronić jej zawartość przed dymem, trzymano ją w przylegającej do głównej izby komorze. W chałupach wyposażonych w komin ustawiano ją w widocznym miejscu. Często, tak jak ta, pokrywana była ozdobnymi malunkami. Wyposażenie chat w skansenie ma na celu odtworzenie życia ludzi na dawnej wsi. Rzadko jednak przynależy do nich od początku, częściej zaś jest zaaranżowaną przez etnografów wystawą muzealną.