Nie sposób ich przegapić, chyba że wpatrujemy się tylko w znaki szlaku, który rzeczywiście prowadzi dalej. Wysokie bloki, solidne baszty i potężne mury tworzą kompleks skał o wysokości 25–30 m. Dojdziemy do nich wydeptaną ścieżką przez łąkę, na szagę – jak mówi się na Śląsku. I jeżeli pójdziemy dalej do widocznego na kolejnym wzgórzu zamku Smoleń, to znajdziemy się w śląskim – dokładnie tędy przebiega granica między województwami. Skały nie są podpisane, nie prowadzi wokół nich oznaczona ścieżka. To miejsce do samodzielnego odkrywania. W zależności od pogody, fobii, osobistych ograniczeń i chęci, można:

1. Eksplorować jaskinie ze śpiącymi nietoperzami.
2. Wspinać się po klamrach i łańcuchach na platformę widokową.
3. Obserwować wspinaczy na Wielorybie.
4. Ćwiczyć wyobraźnię oraz nadawać swoje własne nazwy skałom i drogom wspinaczkowym.
5. Urządzić piknik pod wiszącą skałą.

Co zyskamy?

1. Jeżeli jest to wigilia Bożego Narodzenia, może usłyszymy legendarny zegar wybijający godziny (Jaskinia Zegarowa). Jeżeli dopisze pogoda, zyskamy szansę na świetną sesję fotograficzną w oświetlonej przez słońce grocie (tak, w Jaskini Jasnej to możliwe).
2. Rozległy widok aż po Beskidy.
3. Hektary rekreacyjnego wspinu lub radość, że nie musimy tego robić.
4. Zadanie niezwykle kreatywne – trudno będzie przebić nadane przez wspinaczy nazwy: Prosty Kant, Czas Minął, Perpetum Debile…
5. Niezwykły czas w otoczeniu wapiennych turni (warto wziąć prowiant i termos).