Ścieżka w koronach drzew

Najmłodsza (i najbardziej kontrowersyjna*) atrakcja regionu to modna w obecnych czasach podniebna trasa spacerowa wśród koron drzew, idealna dla kogoś, kto nie ma doświadczenia w chodzeniu po prawdziwym lesie, chce dowiedzieć się jak najwięcej o naturalnym środowisku w zanurzając się w nim albo po prostu boi się kleszczy. Nie ma „widoków”, ale dzięki dwóm lunetom możemy podejrzeć pasmo Brzanki.

W tygodniu czy też późnym popołudniem jest niewielu turystów i to najlepszy czas, żeby samemu przemierzać tę ponadkilometrową kładkę, korzystając z dobrodziejstw, które daje obecność drzew. Las produkuje tlen (wszystkie lasy na Ziemi produkują go 26 miliardów ton rocznie – czy można to sobie wyobrazić?), a pochłania dwutlenek węgla, dlatego w leśnym powietrzu jest 70 razy mniej drobnoustrojów chorobotwórczych niż w mieście. Po doświadczeniach z pandemii COVID zdajemy się to bardziej cenić i walczyć o prawo do drzew w mieście. Taki spacer może być wartościową lekcją zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, o tym, czym jest zrównoważony rozwój i że odpowiedzialność za losy planety jest sprawą priorytetową dla wszystkich. 

Wzdłuż ścieżki rozmieszczono tablice edukacyjne, z przystępnie zilustrowanymi najważniejszymi informacjami na temat procesów życiowych roślin, niezbędnymi do zrozumienia, czym jest ekosystem leśny. To bardzo ważne, żeby nie ulegać bambizacji, czyli wyidealizowanemu i naiwnemu postrzeganiu świata przyrody w sposób ukształtowany przez filmy rysunkowe dla dzieci i inne przekazy z dziedziny kultury masowej. W prawdziwym życiu obumarłe drzewa stają się pokarmem dla nowego pokolenia roślin, a drapieżniki i mięsożercy czy też te wszystkie „obrzydliwe” żmije, larwy, ślimaki, ropuchy, (a nawet kleszcze) są tak samo ważnym elementem całego systemu. 

Najlepiej oczywiście zapamiętuje się ciekawostki przyrodnicze. Kto jest sprytniejszy – wiewiórka czy gronostaj? Kto wytrwalszy – dzięcioł czy nornica? Kto bardziej nieustępliwy – borsuk czy kuna? To, że buk jest drzewem liściastym, to sprawa oczywista, ale że cis jest drzewem iglastym (drzewem, nie krzewem!) – już nie aż tak bardzo. Z kolei dzięki znajomości prawidłowej odpowiedzi na pytanie, czy bór jest lasem iglastym czy liściastym, można by wygrać niejeden teleturniej. Na żądnych fizycznej aktywności prócz ośmiu przystanków edukacyjnych czeka sześć sprawnościowych. Dla niektórych sporym wyzwaniem może być sama świadomość, że wędrujemy prawie dwadzieścia metrów nad ziemią… Powrót, z zachowaniem ostrożności, odbywa się asfaltową drogą, przy której leży otoczony starymi drzewami cmentarz wojenny nr 141. Warto wstąpić na chwilę zadumy i refleksji.

Budynek MCEE i ścieżkę, oddalone od siebie o około półtora kilometra, w przyszłości ma połączyć „szlak nietoperzowy” z dziesięcioma przystankami edukacyjnymi w charakterystycznym dla regionu stylu latarni kupieckich stawianych dawniej przy traktach handlowych.

*kontrowersyjność ścieżki wynika przede wszystkim ze stosunku ceny (zarówno inwestycji, jak i biletów wstępu) do ilości obecnie proponowanych atrakcji.