Po obejrzeniu skałek, wracamy do skrzyżowania z drogą wojewódzką i skręcamy w prawo. Wkrótce po prawej stronie drogi ujrzymy zabudowania dawnych dworskich oficyn. Skręcając bezpośrednio przed ruinami w prawo znajdziemy się na ul. Szembeków, która prowadzi wzdłuż dawnych zabudowań dworskich, a następnie wzdłuż granicy parku dworskiego. Przy położonej przy ul. Szembeków szkole znajduje się nieduży plac postojowy. Ruiny pałacu znajdują się obecnie w rękach prywatnych i nie ma możliwości ich zwiedzania. Wybudowany w stylu rokokowo-klasycystycznym pałac stoi na miejscu wcześniejszego, drewnianego dworu. Budowę pałacu rozpoczęto w II połowie XVIII wieku. Powstawał w kilku etapach, a za jego przebudowę na początku XX wieku odpowiadał Tadeusz Stryjeński. Do majątku dworskiego należało wiele zabudowań folwarcznych oraz system stawów dworskich. W pałacu znajdowała się cenna biblioteka i zbiór dzieł sztuki. Pałac spłonął w 1945 roku i od tamtej pory nie został odrestaurowany.