Po zwiedzeniu obserwatorium powoli udajemy się w drogę powrotną, ale żeby nie wracać tą samą ścieżką, możemy zdecydować się na jeden z wariantów: wybrać czarny szlak, poprowadzony niemal równolegle do szlaku czerwonego, którym przyszliśmy, albo udać się na Suchą Polanę, żeby do schroniska dotrzeć szlakiem zielonym. I ten nieco dłuższy wariant zdecydowanie polecamy! Z tego etapu trasy powinny jednak zrezygnować osoby z trudnościami w poruszaniu, będzie bowiem dosyć stromo. Przy rozejściu szlaków pod Łysiną skręcamy w prawo żółtym szlakiem i ostro pochylonym zboczem schodzimy na piękną rozległą polanę na Suchej Przełęczy. Miejsce to jest skrzyżowaniem kilku szlaków i to tutaj początkowo planowano zbudować schronisko, które ostatecznie stanęło na Kudłaczach. Obecnie znajduje się tu wiata turystyczna, miejsce biwakowe z możliwością zapalenia ogniska oraz kącik dydaktyczny z tablicami informacyjnymi. Na Suchej Polanie ustawiono także kamienny obelisk z krzyżem i pamiątkową tablicą upamiętniającą partyzanckie starcia z hitlerowcami w 1944 roku. Na Suchą Polanę najlepiej jednak przybyć wiosną, kiedy podobnie jak w Tatrach kwitną tutaj krokusy. Miejsce to wygląda bardzo malowniczo, a możliwość przybycia tu o zmierzchu oraz biwakowania czyni je podwójnie atrakcyjnym. Może zatem warto od czasu do czasu zrezygnować z obleganych atrakcji na rzecz niedocenianych lokalnych zakątków?