Muzeum im. Stanisława Fishera w Bochni

Centralnym placem Bochni jest Rynek, ale trudno stwierdzić, czy jest to jego pierwotna lokalizacja z okresu lokacji, czy też trafił tu w wyniku późniejszej translokacji. Najstarsze zabudowania wokół Rynku pochodzą z XVII i XVIII wieku. W jego wschodniej pierzei znajduje się jeden z najcenniejszych zabytków Bochni – dawny klasztor oo. Dominikanów. Od 1959 r. w budynku znajduje się Muzeum im. Stanisława Fischera. Pośrodku płyty Rynku stoi wzniesiony w 1871 r. pomnik króla Kazimierza Wielkiego, wykonany przez krakowskiego rzeźbiarza Walerego Gadomskiego.

Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym późnobarokowym gmachu. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego klasztor już się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783 r.). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r. Muzeum zostało założone w tym samym roku przez Stanisława Fischera (1879–1967). Fisher był badaczem przeszłości Bochni i regionu, wybitnym kolekcjonerem, fundatorem i pierwszym kustoszem Muzeum, a od 1975 r. – jego patronem. Przy głównym wejściu znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez władze samorządowe.

W latach 2013–2014 przeprowadzono modernizację zabytkowego gmachu. W jej wyniku Muzeum zyskało nową przestrzeń wystawienniczą – galerię Strych Muzealny. Są tu prezentowane wystawy czasowe, odbywają się też popularne bocheńskie Spotkania Czwartkowe (organizowane od 1983 r.). W trakcie adaptacji muzealnego strychu wyeksponowano także zabytkową więźbę dachową z przełomu XVIII i XIX wieku – cenny zabytek dawnego ciesielstwa.