Ławeczka Wacława Geigera

Kierując się parkowymi uliczkami w stronę Placu Niepodległości, po lewej stronie mijamy stylową willę Jutrzenka i dochodzimy do Skweru Rotmistrza Pileckiego przy którym znajdują się Pomnik Grunwaldzki oraz multimedialna ławeczka poświęcona Wacławowi Geigerowi.

Wacław Geiger urodził się 25 czerwca 1907 r. w Krakowie, zmarł 30 kwietnia 1988 r. w Zakopanem. Pochowano go na zakopiańskim starym cmentarzu przy ul. Kościeliskiej. Był dyrygentem, pianistą, kompozytorem, akompaniatorem i śpiewakiem. Wiele jego kompozycji weszło do repertuaru Tatrzańskiej Orkiestry Klimatycznej.

Wacław Geiger naukę gry na fortepianie i na skrzypcach rozpoczął jako kilkuletnie dziecko. W latach późniejszych nauczył się również grać na wiolonczeli, altówce i organach. Maturę zdał w gimnazjum matematyczno-przyrodniczym w Chrzanowie, a następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, z których jednak po roku zrezygnował. Ostatecznie ukończył konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie.

W początkowych latach swojej muzycznej kariery artysta pracował m.in. w Operze Krakowskiej i w rozgłośni Polskiego Radia, w której pełnił funkcję pierwszego kierownika muzycznego. Czasy II wojny światowej spędził w Krakowie, a po jej zakończeniu mieszkał i pracował w różnych polskich miastach. W tym czasie związany był zawodowo m.in. z: Filharmonią Krakowską, Teatrami Muzycznymi w Łodzi, Państwową Operetką i Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Warszawie, Państwową Operetką w Lublinie. W Zakopanem osiadł w 1963 r., ale miejscowej społeczności znany był już wcześniej m.in. z koncertu w sali hotelu Morskie Oko czy prezentowanych w radiu kolęd i pastorałek.

Wacław Geiger był wicedyrektorem Szkoły Muzycznej w Nowym Targu, założycielem i kierownikiem Społecznego Ogniska Muzycznego w Zakopanem oraz chóru i orkiestry w zakopiańskiej Szkole Muzycznej. Tam też prowadził klasę śpiewu solowego. Będąc na emeryturze, nadal aktywnie działał w zakresie edukacji muzycznej: uczył śpiewu, kierował szkolnymi zespołami wokalnymi, współpracował z chórami Wierchy i Rysy. Przez wiele lat zasiadał w jury Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich. Był również członkiem-założycielem Towarzystwa Muzycznego im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem oraz prezesem zakopiańskiego koła Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.