Podchodząc do klasztoru Klarysek zwróćmy uwagę na ozdobny szczyt kościoła pw. Trójcy Świętej z rzeźbą kamienną z warsztatu Jana di Simoniego. Przedstawia Kingę w habicie i mitrze. U jej stóp umieszczono model klasztoru. Podobny wizerunek fundatorki klasztoru zobaczymy na dziedzińcu. Na szczycie ponad furtą klasztorną znajdują się wizerunki sgraffitowe, wśród nich popiersie Kingi w stroju zakonnym z modelem kościoła oraz lilią. To jedyny taki zabytek wykonany w tej technice. Wejdźmy do wspomnianego kościoła pw. Trójcy Świętej. W nawie, po prawej stronie, znajduje się późnorenesansowy ołtarz św. Kingi. Niezwykle cenny obraz z 1686 roku jest dziełem Grzegorza Czarnica z Łącka i przedstawia Kingę jako Pośredniczkę Łask, z rozchylonymi ramionami. Pośród złocistego tła, na obłokach unoszą się Matka Boska z Jezusem i św. Jan Chrzciciel. U stóp Kingi leży odrzucona korona i berło, a obok bryła soli z wetkniętym legendarnym pierścieniem. W kaplicy św. Kingi, odgrodzonej ozdobną kratą, znajduje się gotycka figura świętej, która jest najstarszym, przeznaczonym do powszechnego kultu, wizerunkiem Sądeckiej Pani. Kinga, w szacie zakonnej, z mitrą na głowie, w prawej dłoni trzyma model kościoła, w lewej dzierży berło. Pod figurą umieszczono srebrną trumienkę z relikwiami świętej. Obok kraty znajduje się sarkofag św. Kingi, w którym początkowo spoczywały jej szczątki. Ścianę ponad portalem kaplicy zdobi barokowa polichromia, na której widnieje Ekstaza błogosławionej Kingi oraz aniołowie unoszący Kingę do nieba – po bokach zaś ukazano dwanaście scen z życia świętej, między innymi Przybycie Kingi do Polski, Zaślubiny z Bolesławem Wstydliwym, Odkrycie soli w Bochni, Fundacja klasztoru, Kinga ratująca klaryski przed Tatarami w Pieninach, Śmierć Kingi. Poszukajmy jeszcze wizerunku księżnej na drzwiach zakrystii. Jedna ze scen przedstawia Kingę i Bolesława Wstydliwego przy podniesieniu relikwii św. Stanisława ze Szczepanowa, druga ukazuje klęczącą Kingę w szatach książęcych, modlącą się o zwycięstwo nad Tatarami. W gotyckiej kaplicy Krzyża odnajdziemy kopię obrazu kanonizacyjnego świętej. Kinga w habicie klaryski wkracza do klasztoru. Kieruje się w stronę światła, które poprzez krzyż wskazuje jej drogę. Lilia na stopniu to symbol zachowanego dziewictwa księżnej. W dłoniach Kinga trzyma model kościoła. Na dolnej części obrazu: porzucony płaszcz i insygnia. Obok płaszcza umieszczono otwartą szkatułę z monetami, przypominającą o posagu Kingi darowanym Polsce. Pierścień w bryle soli nawiązuje do legendy o odkryciu soli w Bochni i Wieliczce. W tle widać Tatry, Pieniny z Trzema Koronami, przełom Dunajca, zamek w Nowym Korczynie oraz splot Popradu, Dunajca i Wisły, a bliżej, po prawej – Wawel, który Kinga opuściła. Po lewej widzimy szyb kopalniany, który przypomina o darze soli w Bochni i Wieliczce. U progu bramy klasztoru znajduje się odciśnięta stopa z datą 1289 (śluby zakonne Kingi), a data 1999 i napis „Sancta Kinga” upamiętniają kanonizację księżnej. Po zwiedzeniu kościoła warto zajrzeć do Domu św. Kingi. Zgromadzono tu fotokopie obrazów Sądeckiej Pani oraz jej XX-wieczne wizerunki.