
Kościół pw. św. św. Świerada i Benedykta w Tropiu
Tropie, miejscowość na wschodnim brzegu Dunajca, związana jest z początkami chrześcijaństwa w Polsce. To tutaj znajdowała się pustelnia, w której zamieszkiwał przez kilkadziesiąt lat św. Świerad – Andrzej. Urodził się on w okolicach Zakliczyna nad Dunajcem. Pod koniec X wieku zamieszkał w pustelni niedaleko Czchowa. 20 lat później wraz ze swoim uczniem Benedyktem udał się do klasztoru oo. Benedyktynów na górze Zobor, nieopodal Nitry (na terenie Górnych Węgier). Tam przyjął imię zakonne Andrzej i powrócił do życia pustelniczego. Zmarł ok. 1031 r. w grocie koło Trenczyna nad rzeką Wag. Pochowano go w katedrze św. Emmerama w Nitrze – wraz z Benedyktem, który w 1034 r. zginął śmiercią męczeńską.
Wznoszący się na kilkunastometrowej stromej skale kościół zbudowano w wiekach XII i XIII, a przebudowano w XIV i XVI; ok. 1634 r. dodano kruchtę i kaplicę. Z pierwotnej budowli zachowały się mury prezbiterium – wtórnie podwyższone, wzniesione z ciosów piaskowca. Przylegająca do prezbiterium od północy zakrystia pochodzi z XIII stulecia. Niewielka, jednonawowa świątynia z węższym, zamkniętym prostą ścianą prezbiterium została zdewastowana w XVI wieku przez arian i powtórnie konsekrowana w 1611 r. W ostatnich latach świątynię odnowiono, przykryto ją również nowym dachem, ponieważ poprzedni został zniszczony przez silną wichurę.
Najcenniejszym zabytkiem we wnętrzu kościoła są zachowane fragmenty romańskiej polichromii na północnym łuku tęczy, przedstawiające świętego (być może Stefana, króla Węgier) w koronie i z berłem w dłoni. Strop nawy pokryty jest rokokowym malowidłem ukazującym Zesłanie Ducha Świętego. Postacie patronów kościoła są widoczne w ołtarzu głównym: święci klęczą poniżej sceny koronacji Matki Bożej przez Trójcę Świętą. Interesująca jest również barokowa, kamienna chrzcielnica, wbudowana w ścianę i zamykana drewnianą, rokokową obudową z malowidłami dotyczącymi chrztu.