Dni Dziedzictwa: rzeźby na bulwarach wiślanych
Autor: archiwum MIK, Licencja: CC BY-SA
Inspiracją dla artysty była jego osobista interpretacja kulturowego dziedzictwa rzeki Wisły, które zostanie zaprezentowane podczas XVIII Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego „Wszystko płynie”. Przestrzenne formy to synteza zdarzeń, faktów historycznych i mitów.
„Krokodyl” – bulwar Rodła
Odniesienie do miejsca znanego tylko pasjonatom historii Krakowa, do plaży położonej u stóp klasztoru Sióstr Norbertanek. Plaża ta, żartobliwie nazywana Krokodylem, w okresie dwudziestolecia międzywojennego tętniła życiem. Na skutek regulacji brzegów Wisły i Rudawy oraz katastrofalnego zanieczyszczenia Wisły, miejsce to całkowicie zniknęło z mapy rekreacyjnych zakątków miejskich.
„Stworzenia wodno-lądowe” – bulwar Poleski
Inspirowane formami biologicznymi oraz mitami o tajemniczych mieszkańcach wodnych głębin. Swoim bytem łączą wodę z lądem. Raz są kłodami drzew utoczonych przez nurt na kształt wrzecion, raz tajemniczymi, rybopodobnymi stworzeniami. Swoimi formami nawiązują do koi nobori, czyli japońskich flag w kształcie karpi, wystawianych przez Japończyków w maju podczas święta dzieci. Według legendy karpie te na skutek swojego uporu i samozaparcia miały płynąć wbrew nurtowi rzeki, zaś w nagrodę za włożony trud – stawać się smokami.
„Szkuta” – bulwar Wołyński„Krokodyl” – bulwar Rodła
Odniesienie do miejsca znanego tylko pasjonatom historii Krakowa, do plaży położonej u stóp klasztoru Sióstr Norbertanek. Plaża ta, żartobliwie nazywana Krokodylem, w okresie dwudziestolecia międzywojennego tętniła życiem. Na skutek regulacji brzegów Wisły i Rudawy oraz katastrofalnego zanieczyszczenia Wisły, miejsce to całkowicie zniknęło z mapy rekreacyjnych zakątków miejskich.
„Stworzenia wodno-lądowe” – bulwar Poleski
Inspirowane formami biologicznymi oraz mitami o tajemniczych mieszkańcach wodnych głębin. Swoim bytem łączą wodę z lądem. Raz są kłodami drzew utoczonych przez nurt na kształt wrzecion, raz tajemniczymi, rybopodobnymi stworzeniami. Swoimi formami nawiązują do koi nobori, czyli japońskich flag w kształcie karpi, wystawianych przez Japończyków w maju podczas święta dzieci. Według legendy karpie te na skutek swojego uporu i samozaparcia miały płynąć wbrew nurtowi rzeki, zaś w nagrodę za włożony trud – stawać się smokami.
Nawiązuje do bogatych i często mało znanych tradycji wiślanej żeglugi
W dawnej Polsce flis, czyli rzeczny spław surowców i towarów, stanowił jedną z najważniejszych form transportu. Najczęściej spławiano zboże, sól, ale też i drewno. Do takiego transportu poza szkutami służyły także inne jednostki – komięgi, galary, tratwy. W samym Krakowie flisaków nazywano powszechnie włóczkami, skupiali się oni w bractwo. Kształt instalacji odnosi się również do rybołówstwa, które w dawnych wiekach kwitło też na Wiśle.
Wszystkie prace zostały wykonane z drewna i jego pochodnych. Powstałe na styku kultury i natury prace promują ochronę środowiska naturalnego i propagowanie prawidłowych postaw proekologicznych.
Cykl drewnianych instalacji będzie można oglądać od 13 do 31 maja 2016 r.
Cykl drewnianych instalacji będzie można oglądać od 13 do 31 maja 2016 r.
Biogram artysty
Waldemar Rudyk urodził się w 1960 roku w Szczekocinach (woj. śląskie). Ukończył Instytut Wychowania Plastycznego Filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1985 roku w pracowni Zenona Moskwy. W ramach swojej działalności artystycznej zajmuje się rysunkiem, malarstwem, obiektami przestrzennymi, książką artystyczną, instalacjami oraz działaniami w przestrzeniach publicznych. Pracował jako projektant w Południowych Zakładach Przemysłu Skórzanego „Chełmek”, nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 2 w Chełmku oraz asystent w Instytucie Sztuki Filii UŚ w Cieszynie.
Od 1994 roku jako kierownik związany był z Miejskim Ośrodkiem Kultury w Chełmku. Po przekształceniu tej instytucji w Miejski Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji, w 1996 roku objął funkcję dyrektora, którą sprawuje do dziś.
Wybrana działalność artystyczna Waldemara Rudyka
• Autor 19 krajowych i zagranicznych wystaw indywidualnych, m.in. w Galerii Cieszyńskiego Centrum Kultury, w galerii Pro Arte i Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu, w Dworze Zieleniewskich w Trzebini, w Kysucké Galérii Čadca na Słowacji, w Instytucie Polskim w Bratysławie czy w galerii Otwarta Pracownia w Krakowie.
• Autor ponad 200 krajowych i zagranicznych wystaw zbiorowych, m.in. w Pracowni Działań Twórczych w Bytomiu, w Klubie Medyka w Warszawie, w Galerii BWA w Bielsku-Białej, w Považské Galérii Umenia w Žilinie na Słowacji, w Centrum Kultury w Oświęcimiu, w Galerii BWA w Rzeszowie, w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach, w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, w galerii Forum w Sankt Petersburgu w Rosji, w galerii Zapiecek w Warszawie, w Ośrodku Kultury w Brzeszczach, w galerii Szyb Wilson w Katowicach, w Schloss Dachau w Niemczech, na Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie, w Landhaus w Grazu w Austrii, w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie, w Konsulacie Generalnym Niemiec w Krakowie czy w galerii Epicentrum MOKSiR w Chełmku.
• Autor i uczestnik wielu akcji plastycznych skierowanych do dzieci i młodzieży, m.in. w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Etnicznej i Eksperymentalnej w Nowym Sączu, podczas warsztatów interdyscyplinarnych w Boguszy i warsztatów artystycznych dla młodzieży niesłyszącej w Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu, w ramach projektów Klubu Ekologicznego Gaja zrealizowanych z dziećmi z Niepublicznego Przedszkola „Iskierka” w Krakowie oraz z młodzieżą z Zespołu Szkół Integracyjnych w Wałbrzychu.
Fot. Sebastian Woźniak, CC BY SA NC ND
