Zaczynamy od przedstawienia dzieciom idei wiosek tematycznych, najlepiej na konkretnym przykładzie. Możemy opowiedzieć historię wioski, w której kiedyś byliśmy, lub tej, do której właśnie się wybieramy. Podkreślamy, jak istotny jest motyw/temat przewodni – pomysł na rozwój wsi. Temat może być związany z tradycyjnymi dla danego miejsca hodowlą, uprawą lub rzemiosłem, z wydarzeniem historycznym czy lokalnymi zwyczajami. Po krótkiej rozmowie możemy zaproponować dzieciom kilka prostych zabaw.

Wersja najprostsza to zgadywanka. Każdy z uczestników wymyśla sobie swoją wioskę tematyczną. Pozostali zadają pytania, na które można odpowiedzieć tylko „tak” lub „nie”. Zadajemy pytania nawiązujące do kwestii, które poruszaliśmy we wstępie do zabaw. Pytamy np.: Czy tematem przewodnim jest coś do zjedzenia?, Czy mieszkańcy Twojej wioski zajmują się uprawą jakieś rośliny?, Czy w Twojej wiosce można nauczyć się któregoś z ginących zawodów?. W zależności od wieku uczestników możemy wprowadzać opcję podpowiedzi.

Do kolejnej zabawy potrzebna nam będzie mapa samochodowa. Opowiadamy dzieciom, że czasami mieszkańcy wiosek tematycznych zaczerpują temat przewodni od nazwy swojej miejscowości (chyba najbardziej znany w Polsce przykład to wieś Aniołowo w województwie warmińsko-mazurskim). Przekazujemy mapę pierwszemu uczestnikowi, którego zadaniem jest zamknąć oczy, trafić palcem w przypadkowe miejsce na mapie i znaleźć najbliższą miejscowość. Wspólnie zastanawiając się nad nazwą miejscowości, próbujemy wymyślić, czym mogliby się zajmować jej mieszkańcy, jaki mógłby być motyw przewodni? W tym wypadku warto puścić wodze fantazji, a śmiechu będzie co nie miara. 

Na koniec propozycja dla starszych dzieci. Przed wyjazdem na wycieczkę przygotowujemy kilkanaście małych karteczek. Każdy członek rodziny wypisuje po kilka haseł – przedmiotów, roślin, zwierząt, nazw czynności itp. (jedno hasło na jednej kartce). Na osobnej kartce piszemy 2 zdania, na których opiera się nasza zabawa:

- Moja miejscowość nazywa się...

- Jej mieszkańcy zajmują się...

Uczestnik losuje jedną z karteczek (przykładowe hasło: ziemniak). Czyta pierwsze zdanie, wymyślając nazwę miejscowości zgodnie z hasłem, które wylosował (np. Moja miejscowość nazywa się Ziemniaczkowa Góra). Następnie losuje kolejną kartkę (hasło: robienie na drutach). Jego zadaniem jest wymyślić, co mogłoby być tematem przewodnim miejscowości, tak aby zajęcie mieszkańców łączyło oba wylosowane hasła (np. Jej mieszkańcy zajmują się dzierganiem ciepłych swetrów na jesienne ogniska). Następnie karteczki losuje kolejny uczestnik zabawy. Pomysłowość naszych dzieci może nas zaskoczyć!

Warto modyfikować powyższe propozycje według własnego uznania oraz wymyślać własne gry i zabawy. Weźmy przykład z mieszkańców tematycznych wiosek. Czasami tak niewiele trzeba, by miło spędzić czas. 

Fot: domena publiczna, public-domain-image.com