Tradycyjnie małopolskie
Beskid Makowski
Beskid Niski
Beskid Sądecki
Beskid Wyspowy
przyroda
produkt tradycyjny
Pieniny
Gorce
miód
Tatry
pszczoły
Sucha Beskidzka
Autor: Kamila Kosmalska, Licencja: CC BY-SA
Na Liście Produktów Tradycyjnych znalazły się cztery miody pozyskiwane na terenach Małopolski. Pszczelarstwo rozwinęło się tu z bartnictwa, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z XIII wieku (z kronik klasztoru Klarysek w Starym Sączu). W czasach okupacji małopolskie miody były w dużej mierze skupowane przez niemiecką armię, a w latach 50-tych na dużą skalę eksportowane między innymi do Niemiec, Szwajcarii i Kanady. Badania wykazały, że małopolskie miody mają silne właściwości lecznicze, nie wspominając już o walorach smakowych…
„Sądecki miód spadziowy”
Ma ciemne zabarwienie, łagodny, mało słodki smak żywiczny lub delikatnie korzenny aromat. Największe powierzchnie lasów jodłowych oraz największe zbiory miodów spadziowych występują w Beskidzie Sądeckim, Wyspowym, Średnim i Niskim. Liczne pasieki położone w tym rejonie w pobliżu masywów leśnych pozyskują praktycznie czysty miód spadziowy, bez domieszek.
Ma ciemne zabarwienie, łagodny, mało słodki smak żywiczny lub delikatnie korzenny aromat. Największe powierzchnie lasów jodłowych oraz największe zbiory miodów spadziowych występują w Beskidzie Sądeckim, Wyspowym, Średnim i Niskim. Liczne pasieki położone w tym rejonie w pobliżu masywów leśnych pozyskują praktycznie czysty miód spadziowy, bez domieszek.
„Małopolski miód spadziowy”
Pozyskiwany jest na terenie całej Małopolski, głównie w jej południowej, zalesionej części, to jest na Pogórzu, w Beskidach, Pieninach, Gorcach i Tatrach. Charakteryzuje go ciemna barwa, łagodny żywiczny smak oraz lekko korzenny aromat. Badania naukowe (przeprowadzane zwłaszcza w drugiej połowie XX wieku) wykazały, że ma on niezwykle cenne właściwości lecznicze i odżywcze, w tym bardzo silne działanie antybiotyczne, wysoką zawartość mikro- i makroelementów, enzymów, kwasów organicznych i aminokwasów, w stosunku do miodów nektarowych. (…) Produkt ten, ze względu na swą dużą wartość dla zdrowia człowieka i uniwersalne zastosowanie, nazywany jest często miodem królewskim albo papieskim. Aż do początków XX wieku najczęściej odbierano go dopiero w Wielki Piątek, czyli zabierano to, co pozostało pszczołom po przezimowaniu. Wyjątkowo podbierano miód także w lipcu lub sierpniu. (źródło: www.minrol.gov.pl)
Pozyskiwany jest na terenie całej Małopolski, głównie w jej południowej, zalesionej części, to jest na Pogórzu, w Beskidach, Pieninach, Gorcach i Tatrach. Charakteryzuje go ciemna barwa, łagodny żywiczny smak oraz lekko korzenny aromat. Badania naukowe (przeprowadzane zwłaszcza w drugiej połowie XX wieku) wykazały, że ma on niezwykle cenne właściwości lecznicze i odżywcze, w tym bardzo silne działanie antybiotyczne, wysoką zawartość mikro- i makroelementów, enzymów, kwasów organicznych i aminokwasów, w stosunku do miodów nektarowych. (…) Produkt ten, ze względu na swą dużą wartość dla zdrowia człowieka i uniwersalne zastosowanie, nazywany jest często miodem królewskim albo papieskim. Aż do początków XX wieku najczęściej odbierano go dopiero w Wielki Piątek, czyli zabierano to, co pozostało pszczołom po przezimowaniu. Wyjątkowo podbierano miód także w lipcu lub sierpniu. (źródło: www.minrol.gov.pl)
„Suski miód spadziowy z drzew iglastych”
Ma ciemną barwę, jest mało słodki z lekko gorzkim posmakiem i korzennym aromatem. Pozyskiwany jest na terenach Suchej Beskidzkiej, położonej w okolicach Babiogórskiego Parku Narodowego. Wyróżnia się wysoką aktywnością antybiotyczną i bakteriobójczą, działa antyseptycznie, przeciwzapalnie.
Ma ciemną barwę, jest mało słodki z lekko gorzkim posmakiem i korzennym aromatem. Pozyskiwany jest na terenach Suchej Beskidzkiej, położonej w okolicach Babiogórskiego Parku Narodowego. Wyróżnia się wysoką aktywnością antybiotyczną i bakteriobójczą, działa antyseptycznie, przeciwzapalnie.
„Miód wielokwiatowy leśny z Podksięża”
Ma delikatny kwiatowy zapach, jest słodki i łagodny w smaku. Powstaje w maju oraz czerwcu, z nektaru kwiatów roślin kwitnących w lasach – maliny, jeżyny, kruszyny, borówki, tarniny, arcydzięgielu i wielu innych ziół leśnych. Polecany jest szczególnie dla alergików, uczulonych na pyłki kwiatowe, których główną dolegliwością jest katar sienny.
Ma delikatny kwiatowy zapach, jest słodki i łagodny w smaku. Powstaje w maju oraz czerwcu, z nektaru kwiatów roślin kwitnących w lasach – maliny, jeżyny, kruszyny, borówki, tarniny, arcydzięgielu i wielu innych ziół leśnych. Polecany jest szczególnie dla alergików, uczulonych na pyłki kwiatowe, których główną dolegliwością jest katar sienny.
Fot. pixabay.com, domena publiczna
